`باران باش`

بـه‌نـامـ‌ ‌پـر‌وردگـارِ‌بــارانـ. . .

چشم های غبار گرفته را باز کرد با این شهادت

[حالا یک سیلی دیشب به اینها زده شد ولی انتقام اصلی اخراج نیروهای آمریکا از منطقه است.] 


[شهید سلیمانی هم شجاع و هم با تدبیر بود

بعضی ها شجاع هستند و تدبیر ندارند

بعضی ها تدبیر دارند ولی جرات و شجاعت اقدام ندارند.]


[دشمنیِ او(آمریکا) دشمنیِ موسمی و فصلی نیست بلکه دشمنیِ ذاتی است]

_رهبر معظم انقلاب اسلامی.

__  
|

الان دیدم درمورد تشییع سردار یادم رفته چیزی بنویسم...فقط میتونم بگم بی نظیر بود..نه فقط به حرف ، به معنای واقعی کلمه بی نظیر بود...واقعا این چه خون پاکی بود که وادارمون کرد هرطور که میشه حضور پیدا کنیم...مردم و صحنه های شگفت انگیز و باریدن اشکهای از ته دل و درکل هر آنچه که دیدم تا آخر عمر تو ذهنم خواهد موند...
__ 
|   

پراکنده


این چندروز چندتا روزنوشت نوشتم اما هر بار به دلیلی منتشرشدن نکردم...الان هم روز نوشت نیست و کمی پراکندگیه : ) احتمالا بعداً برای بعضی مورد ها پست جدا بزنم و توضیح بیشتر بدم...

۱_بعد از قرنها فیلم ندیدن ، جدیداً سریال بچه مهندس رو که پاییز فکر کنم میدادش اما من نگاه نمیکردم دنبال میکنم...امشبش خیلی بد بود :'( بی اختیار و بیصدا برای مادر جواد و جواد اشکام میریخت...جناب برادر دیدم و گفت "بابا فیلمه..این الان بلند میشه (یعنی مادر جواد که مثلا کشته شده بود)حقوقشو میگیره میره بعد تو نشستی واسش گریه میکنی :/ "
حرفش که اثری نداشت اما از اینکه تشخیص داد که "فیلمه" خوشحال شدم : ))

۲_دیروز با زندایی مفصل درمورد کشور و مدرسه ها و دانشگاه و تصمیمشون برای خرج از کشور حرف زدیم...آخرش شد یه "هعیییییییی..." از ته دل...
کاش مثل برای کنسرت و ورود زنان به ورزشگاه، یکبار هم برای اعتراض به سیستم آموزشیمون میریختیم تو خیابون...کاش انقدر که درگیر بحث های کاذب و لباس و زندگی بازیگرها هستیم ، یه حرکتی برای وضع آموزشمون انجام میدادیم... :'(  

(یه پست جدا در آینده)


۳_چندماهه که اگه جایی هستیم که نذری میدن (هرچی) خیلی مواظبم که فقط به اندازه ی تبرک بردارم...و به کسی که همراهمه هم اینو میگم که نذری باید پخش بشه و اگه هرکس به اندازه ی تبرک برداره ،این تبرک به تعداد افراد بیشتری میرسه...امروز دیدم این کارم بالاخره تاثیر گذاشته و یه نفر دیگه که هربار چندتا چندتا برمیداشت هم به این موضوع معتقد شده : ) 


۴_یه حرکت دیدم که بنظرم خیلی خوبه...یه خانواده ای که فعالیت های خیریه ای انجام میدن ، اعلام کردن که زباله های خشک و کاغذهای باطله هم میپذیرن( زباله ها جدا کاغذها جدا) بعد اینا رو به مراکز بازیافت میفروشن و پولش رو برای کارهای خیریه شون استفاده میکنن...با این حرکت ، الان خیلی از همسایه ها ، روی جدا کردن زباله های خشک و تر مصمم شدن...
و هم اقدام پسندیده ی جدا کردن زباله ها رو انجام میدن و هم حتی اگه هیچ کمکی به خیریه نداشته باشن ، زباله های خشکشون یه کمک ثابته : )


۵_استفاده ی زیاد از روغن و مدام سرخ کردنی و یه بندانگشت روغن سیاه رو قرمه سبزی نشونه ی کدبانوگری نیست...هرروز هرروز فست فود خوردن کلاس نداره...اینا فقط ظلمه و تاسف داره...

نمیدونم ازکجا تو ذهن یه عده افتاد که دکتر رفتن و دارو خوردن و مریضی با کلاسه : | واقعا نمیدونم چرا بعضی ها با پز و کلاس از سرم زدن و بیمارستان رفتن حرف میزنن...بی توجهیِ عمدی به سلامتی ، تنبلی و بی مسئولیتیه...این سرمایه ی بزرگ رو با دستای خودمون از دست ندیم...!

۶_چندروز پیش شرایط جوری بود که حتمااا باید یه چیزی برای عصرونه میداشتیم اما نداشتیم! میخواستم کیک بپزم اما تخم مرغ هم نداشتیم...طی یه اقدام ضربتی و کمی خودکفایانه از خواهر گوگل یه دستور کیک بدون تخم مرغ یادگرفتم و پختم...از تصورم خیلی بهتر شد و اصلا مشخص نبود تخم مرغ نداره : ) تجربه ی جالبی بود...


۷_ [از دماغ من سرگشته خیال دهنت

      به جفای فلک و غصه دوران نرود]


۷_یه وقتایی هی باید مواظب باشی جلوی احساساتتو بگیری و سرشار از احساس بودن کارو سخت میکنه...


۸_ هواپیما جان اگه هنوز به اینجا سر میزنی یه پیام بده..ممنون : )



×وایسا من میخوام پیاده شم

 گاهی درست لحظه ای که تو ، نشستی و کنار خانوادت یا دوستات ناهار میخوری ، یا اینکه درحال  چُرت بعداز ظهر هستی ،
یه گوشه ای از سرزمینت ، یه زن میفهمه که شوهرش باز مأمویت داره... مأمویت یعنی...باز هم خداحافظی...و شاید برای آخرین بار...
[حاضرم نون خشک بخوریم اما پیش خودمون باشی ؛ اصلا پاشو برو بنایی و کارگری!اما شبها برگرد خونه...]

گاهی اوقات ، تصورات و تحلیلهامون با اصل قضیه فرسنگها فاصله داره...
[اکثر مردم نمیفهمیدند چه اتفاقی دارد می افتد...]

و انقدر مسئله مهمه و همه چیز سریع اتفاق می افته که یه پدر واسه ی ماموریتش حتی فرصت خداحافظی با بچه هاش رو نداره...
یه جریانِ کلفتِ ریشه دار که از نظر ما به ظاهر ساده ست ، از ماه ها و سالها قبل شروع شده...
[باید تا هرجای دنیا هم که شده ، برای تکمیل تحقیقات پرونده دنبالشان میرفتیم ببینیم اوضاع از چه قرار است و دمشان از آن طرف آبها به چه کسانی وصل است؟! از این طرف؛ یعنی از طرف داخل که ظاهراً خیلی دمشان کلفت و سنگین است...]
و وقتی پای نفوذ و خیانت رو وسط ببینی ..یا وقتی آدم هایی با مسئولیت های مهم که در ازای "پول" ، اندازه ی یک نخود نه روی کشورشون نه روی ناموسشون غیرت ندارند یا وقتی پاگذاشتنِ کثیف روی مقدسات رو ببینی چه حسی بهت دست میده؟؟!
یه جاهاییم میبینی همون آدمایی که دید کالا بودن به جنس زن دارن و صرفا دنبال عشق و حالن و حتی تجارتِ توحش گرانه راه میندازن ،

 شعار [زن مظلوم ایرانی] سَر میدن...

برنامه ها کاملا تعیین شدست اما ما فکر میکنیم صرفا یک مخالفت ساده و مردمیه...
[از آموزش ساخت نارنجک دستی تا پرتاب و... ؛
با چاقو ،چوب،سطل آشغال،بنزین و اینا آموزش میدیدند ]
[حدود ۵۰۰۰ نفر تا الان شناسایی شدند که از چهار کشور آمریکا،اسرائیل،انگلستان و ترکیه در مدت ۴۰ روز وارد ایران شدند! و حداقل نیمی از آنها در تهران مستقر هستند و اکثرشان اصالتاً ایرانی هستند و...
همه ی آن ۵۰۰۰ نفر کاملا آموزش دیده ، آماده و مسلط به امور جاسوسی و خرابکاری هستند و...]
و میبینی حتی پای یک [جنگ بزرگ دیجیکال] در میونه...

یه شبی میاد که سالها از جنگ و جبهه گذشته اما یه آدمایی برای ذره ذره ی خاکمون همچنان درحال جنگ و دفاع هستن...
[بچه ها امشب که سختتراز عملیات کربلای چهار نیست!...]


چه بَده که آدم از همون اول فقط یه مهره ی سوخته باشه...و تا آخرین لحظات زندگیش ازش استفاده بشه و آخرش هم رودست بخوره و توسط همدست های خودش ، کشته بشه...
[نمیخوام در به در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم]


چقدر نوع مُردن ها فرق میکنه...با خفّت و خواری و عذاب وجدان بمیری یا در اوج عزت و احترام...
[همه به خون نیاز دارند،چه حق چه باطل! حق برای پیشبرد اهدافش،باطل هم برای پیشبرد اهدافش! اما باطل ، به جانِ بی گناه و با گناه می افتد ؛ ولی حق ، حاضر است خودش را فدا کند تا با خونش بقیه بیدار بشوند!]

در حق کلمه ی "آزادی" اجحاف میشه وقتی اونو به

 "هرکاری که عشقم کشید انجام میدم" تعبیر میکنیم و وحشی بازی و نامردی(همه ی انواعش)و بی گناه کُشی و تجاوز و بی غیرتی و کور و کر شدن رو پای این کلمه میذاریم...
و وقتی که خودم شیپور و طبل تو یه دستم و تو دست دیگم تفنگ و چاقو دستم میگیرم و به اسم آزادی هر غلطی میخوام میکنم و به طرف مقابلم اجازه ی صرفاً دفاع نمیدم...
[نمیخوام یه موجود کم و خالی پر افاده شم
وایسا دنیا وایسا من میخوام پیاده شم...]

این سوال که "اگر یه عده گمنامِ مخلص نبودند ، دقیقا چه میشد؟!" همینطور که زمان میگذره برام پررنگ تر میشه...
یه دسته از آدمها حیاتی هستن برای کشور اما خیلی غریب هستند...غریب زندگی میکنن ، غریب زحمت میکشن و غریب اما پر غرور و سرافراز از دنیا میرن...
چون عاشقند به معنای واقعی کلمه...
و به این فکرمیکنم که حدِّ مدیون بودنم رو به این عاشقانِ جان بر کفِ #کفِ خیابون میتونم بفهمم؟!

+متن درمورد کتاب کفِ خیابون (مستند داستانی)بود و جملاتی که تو قلاب اووردم ، قسمتهایی از این کتاب بود...لطفا صرفا از روی این جملات قضاوت نکنید..جریان هایی که نوشته خیلی مفصله و  از اون دست کتابهایی که تا کامل خونده نشده کنار گذاشتنش سخته (داستانش یه مستند نسبتا کلی درمورد جریان سال هشتادوهشته)
++یه مطلبی رو موقع خوندن و موقعی که میخواستم کمی ازش بنویسم واقعا نتونستم...و هربار فقط بی اختیار اشک ریختم...در این حد بگم که :


ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگیِ ما عدمِ ماست . . .
...............................................................
به دور از شلوغی های شهر و هیاهوی مجازی ، می نویسم از احساسم،گذر روزهایم و پیش آمدهای زندگیم...
Designed By Erfan Powered by Bayan